Ψυχή και Αγάπη

Ουφ! Άλλη μια μέρα... Τι ωραία , απεργίες, φασαρίες στους δρόμους, αυτή είναι η Αθήνα? Μα καλά όποιος έρχεται από την ελληνική επαρχία να μείνει μόνιμα στην Αθήνα ας το ξανασκεφτεί.. Και εσύ σε λίγο καιρό φεύγεις, σίγουρα θα πετύχεις εκεί που θες και στο εύχομαι, τι ωραία που το σκεφτόμασταν πέρσι τέτοια εποχή να ανοίγαμε μαζί τα φτερά μας για να δημιουργήσουμε κάτι δικό μας στην επαρχία. Τόσα όνειρα, χάθηκαν... Δε μπορώ να σε καταλάβω ειλικρινά, υπάρχουν φορές που θα θελα να φωνάξω δυνατά ΓΙΑΤΙΙΙΙ? Μια σωστή εξήγηση δεν άκουσα. Ένα διάλογο, σωστό και όχι ηλεκτρονικό ή τηλεφωνικό μετά από τόσα χρόνια που είμασταν μαζί.

Έφυγες και έκλεισες την πόρτα χωρίς να δεις τι άφησες πίσω, όπως λέει και η Oreiro στο τραγούδι. Μια Ρώσικη παροιμία λέει: "Δεν αγαπάμε τους ανθρώπους επειδή είναι όμορφοι, νομίζουμε οτι είναι όμορφοι επειδή τους αγαπάμε" . Αυτή είναι η αγάπη η ανιδιοτελής αγάπη, αυτή που ένιωσα και νιώθω για σένα, αυτή που θα νιώθω όσο ζώ. Μια μικρή λέξη με μεγάλη σημασία, πολλά αισθήματα, χρώματα και εικόνες...

Σου στέλνω μια αγκαλιά και ένα φιλί, λέμε πως είμαστε μακριά, αυτή τη φορά όμως είμαστε πιο κοντά απ'όσο νομίζουμε, νιώθω την ανάσα σου όπως παλιά, δεν είναι ψευδαίσθηση, είναι η ψυχή μου, που όσο μακριά και αν είναι το σώμα μου τόσο κοντά σου είναι εκείνη...