αχ αυτη η μουσική....
Είπα τελικά μιας και είμαι ελληνίδα να γράψω με Ελληνικούς χαρακτήρες πλέον, (τώρα να δώ εαν θα δείχνει καλύτερα στο blog) άραγε το διαβάζει κανείς αυτό το blog? πωπω! που μπορεί να σε ταξιδέψει η μουσική τώρα ακούω το NOTHING'S GONNA CHANGE MY LOVE FOR YOU .... πως γίνεται εγώ να έχω φτάσει στο σημείο να εχω πάθει τέτοιο κολλημα μου λές? έρως... έρως δίχως ανταπόκριση... πονάει αλλά έχω τις αναμνήσεις, τι μου ήρθε τώρα στο μυαλό? ε? χεχε! τα πρώτα χρόνια που ήμασταν μαζί, καρδούλα μου...
Ήταν απόγευμα άνοιξης, είχες μόλις έρθει στη σχολή μου, ματακια μου, τελικά όντως τα ματάκια σου ήταν γλύκα, αυτό το βλεμματάκι που είχες το παιχνιδιάρικο πονηρούλικο, αχχ... που θα πάμε μου λές και φύγαμε απο τη σχολή... μίπως μια βόλτα μέχρι το κήπο? ναι! χάθηκα μέσα στην αγκαλιά σου και ξεκινλησαμε το περίπατο. Μέσα στην αγκαλιά σου χανόμουν καθε φορά που ήσουν δίπλα μου, πήραμε λοιπόν το δρόμο για τον κήπο, τα λουλούδια ανθισμένα, κόσμος να περναει απο δίπλα μας, αλλα εγώ χαμένη στο δικο μου κοσμο, νομίζω ήμασταν και οι δυό χαμένοι στο κόσμο μας, μακριά από όλους και απο ολα...
Ήταν απόγευμα άνοιξης, είχες μόλις έρθει στη σχολή μου, ματακια μου, τελικά όντως τα ματάκια σου ήταν γλύκα, αυτό το βλεμματάκι που είχες το παιχνιδιάρικο πονηρούλικο, αχχ... που θα πάμε μου λές και φύγαμε απο τη σχολή... μίπως μια βόλτα μέχρι το κήπο? ναι! χάθηκα μέσα στην αγκαλιά σου και ξεκινλησαμε το περίπατο. Μέσα στην αγκαλιά σου χανόμουν καθε φορά που ήσουν δίπλα μου, πήραμε λοιπόν το δρόμο για τον κήπο, τα λουλούδια ανθισμένα, κόσμος να περναει απο δίπλα μας, αλλα εγώ χαμένη στο δικο μου κοσμο, νομίζω ήμασταν και οι δυό χαμένοι στο κόσμο μας, μακριά από όλους και απο ολα...
Σχόλια