Αεράκι...

Το κορίτσι καθόταν ξανά στο μισάνοικτο παράθυρο της και αυτή τη φορά έβλεπε τ'άστρα, αλήθεια τι λαμπερά που είναι εκει πάνω και μας θωρούν.... Κάτω από τον ίδιο ουρανό είμαστε και οι δύο ξανασκέφτηκε όπως είχε σκεφθεί οταν έγραφε για τη μελωδία, μολις έπεσε ενα αστεράκι. Μια ευχή περασε απο το μυαλό της και ένα δάκρυ κύλισε από τα μάτια της. Νεραιδούλες των λουλουδιών και του αγρού στείλτε του την αγάπη, δώστε του ένα γλυκό φιλί για καληνύχτα. Φυσηξε ξανά αυτό το αεράκι, ήταν το ίδιο αεράκι που είχε μεταφέρει και τη μελωδία, αυτό που μεταφέρει συναισθήματα, χτυποκάρδια, χρώματα, όνειρα...